wtorek, 8 grudnia 2015

"Podróż na sto stóp" Richard C. Morais

Tytuł: Podróż na sto stóp

Autor: Richard C. Morais

Wydawnictwo Bellona

Rok wydania: 2014

"Moje ulubione danie? CZEKOLADA. A w sumie to WSZYSTKO, co zawiera czekoladę." Norman

Jaka jest kwintesencja życia? Oddychanie i jedzenie. Jeżeli chodzi o to pierwsze, to wyższej filozofii nie ma. Po prostu musimy wciągać i wypuszczać powietrze. Nic trudnego, każdy ogarnie. Ale jeśli chodzi o tą drugą sprawę, to już inna bajka. Jeść możemy w różny sposób, przy czym nie każdy jest właściwy. Można jeść pospiesznie, byle jak i byle co, nie zwracając uwagi na to, jaki śmietnik robimy ze swojego ciała. Można też jeść z uwagą, może nawet z pietyzmem, ciesząc się każdym kęsem, wybierając przysmaki pieszczące nasze kubki smakowe i dbające o nasze zdrowie. Tak, zdecydowanie można podchodzić do tematu jedzenia na wiele sposobów. Staram się należeć do tej drugiej grupy. Jedzenie sprawia mi ogromną przyjemność, która stanowi jedną z nielicznych radości żywota człowieczego. Jedzenie to sztuka, na wiele sposobów.

Wyobraźmy sobie pachnące przyprawami Indie. Tłok, zaduch, parność lata, bieda ludzi spleciona z przepychem architektury i religii. Ciasne uliczki i domki, z których unosi się uderzający zapach korzeni, przypraw i miodu. Smak Indii przenika aż do szpiku kości. Hassan Haji razem ze swoją liczną rodziną zabiera tego aromatycznego ducha do Londynu, a potem w podróż po Europie, aby znaleźć nowy dom. Rodzina Haji otwiera w końcu restaurację w małym francuskim miasteczku, gdzie do tej pory rządziła niepodzielnie królowa francuskiej kuchni, madame Mallory. Rodzi się niechęć, która ma swój finał w wypadku Hassana. Chłopak kończy z poparzeniami i z - o dziwo! - ogromną szansą na poznanie tajników francuskiej, klasycznej kuchni. Hassan to prawdziwy Haji - podejmuje wyzwanie, które rzuca mu życie. Kiedy to robi, nawet nie przypuszcza, jak daleka czeka go podróż i jak wysoko go ona zawiedzie. Pierwsze jednak wyzwanie, to przejście odległości stu stóp, która prowadzi ze świata Indii do świata sanktuarium smaków madame Mallory.

Od czego mam zacząć? Może od tego, że cała książka wręcz kapie smakiem? Nawet nie jednym, a całą gamą smaków i aromatów. Znajdziemy tutaj i Indie i Francję, a nawet lekki zapaszek kuchni molekularnej. Historia głównego bohatera to nie tylko historia człowieka, ale może przede wszystkim historia jedzenia i mody, która go dotyka. Bo i jedzenie obejmują trendy modowe! Hassan od dzieciństwa spotyka się z kolejnymi zmianami, jakie pojawiają się w kuchni jego kraju, a jako dorosły już mężczyzna sam zaczyna poszukiwać nowości, odświeżenia dla zmysłów. Śledzimy jego historię może nie z zapartym tchem, ale na pewno z natrętnym napływem śliny do ust. Mnogość opisów kolejnych potraw pobudza naszą wyobraźnię. Autor w sprytny sposób przemycił swoją ewidentną miłość do kuchni klasycznej, bez udziwnień i zbędnych dodatków. Podprogowo przekonuje nas do filozofii jedzenia naturalnego, uproszczonego i świeżego. Jego przygotowanie do napisania powieści było jak widać skrupulatne, bo znajdziemy na jej kartach takie ciekawostki jak podział i historię gatunków małż! Książka jest bardzo dobra - może nawet pasowałoby bardziej powiedzieć, że "smaczna"? Polecam ją wszystkim tym, którzy lubią dobrze zjeść i lubią książki o jedzeniu, gdzie historia ludzi staje się tak na prawdę tylko tłem dla uczty wyobraźni.

wtorek, 1 grudnia 2015

"Cnotliwy książę. Zanim Henryk VIII został królem" David Starkey

Tytuł: Cnotliwy książę. Zanim Henryk VIII został królem

Autor: David Starkey

Wydawnictwo Amber

Rok wydania: 2009

"Faceci tacy są. Najpierw "kocham cię", a potem "urwę ci głowę"!" Norman

Mam fizia na punkcie Anglii. To fakt niezaprzeczalny i jawny. Ta mania zaczęła się u mnie już w podstawówce, podczas pierwszej lekcji z historii w czwartej klasie. Pamiętam jak dziś, kiedy patrząc w podręcznik pomyślałam sobie, że kiedyś pojadę do Anglii. Nie przypuszczałam nawet, że na spełnienie marzenia przyjdzie mi czekać prawie dwadzieścia lat! Jednak stało się, dzięki mojemu mężowi spełniłam marzenie. Nasza podróż do Londynu była jak objawienie. Zachwycało mnie wszystko, łącznie ze znakami drogowymi i tabliczkami oznaczającymi zejście do metra. Moja mania na punkcie Anglii i wszystkiego co brytyjskie odżyła. Kocham - co naturalne - historię korony angielskiej, a w szczególności okres panowania Tudorów. Henryk VIII i Elżbieta I to moi ulubieni władcy, choć królowa Wiktoria też znalazła szczególny kątek w moim sercu. Ale to od Henryka VIII moja angielska pasja wzięła swój początek.

Henryk VIII znany jest powszechnie jako ogromny mężczyzna, który miał sześć żon i założył kościół anglikański. Ten potężny monarcha postrzegany jest przez większość jako tyran i okrutnik, latający z toporem za kolejnymi małżonkami. To jednak nie do końca prawda. Spośród wszystkich sześciu żon Henryka tylko dwie zostały ścięte: Anna Boleyn z powodu wymyślonego oskarżenia o kazirodztwo, zdradę stanu i czary, a Katarzynę Howard z powodu rzeczywistej zdrady stanu, za którą uważano wówczas zdradę małżeńską w wykonaniu królowej. Z pozostałymi partnerkami król po prostu się rozwodził, a ostatnia z nich przeżyła go. Manią Henryka było pragnienie spłodzenia potomka płci męskiej, aby świetność rodu nie wygasła. Nawet nie przypuszczał, że najpotężniejszy władca, któremu przyjdzie rządzić po nim, to rudowłosa córka ze związku z Anną Boleyn. Elżbieta I mimo że nie zaznała miłości ojcowskiej, to w późniejszym okresie podziwiała swojego rodziciela i starała się mu "udowodnić", że jest wartą korony. Smutna to historia, ale w dziejach świata było takich na pęczki. No ale wróćmy do meritum! Kim był Henryk Tudor? Jakim był człowiekiem z natury? Czego pragnął najbardziej? Czego się bał?....Ha! Kto chce wiedzieć, niech czyta ;)

Książka czyta się dość ciężko, jeśli ktoś nie ma zacięcia historycznego. Znajduje się tutaj mnóstwo faktów, o których standardowe podręczniki do historii raczej się nie rozpisują. Większość pozycji na rynku skupia się na okresie życia Henryka, kiedy już został władcą. Tutaj jednak możemy poznać wcześniejszą drogę, którą monarcha musiał przebyć. Autor włożył wiele wysiłku, aby czytelnikowi zobrazować również całą mozaikę zależności i konfliktów pomiędzy rodami Yorków i Lancasterów. Żałuję tylko, że całości brak polotu beletrystycznego, którego mistrzem był np. George Bidwell. Tak więc książkę oceniam bardzo wysoko ze względu na niestandardową zawartość, ale daję też minusa za natłok faktów, którym brakuje emocjonalnej oprawy.